Χωρίς αυταπάρνηση ο έρωτας πεθαίνει.

Παλιά και ασυνήθιστη λέξη....άγνωστη για πολλούς τη σημερινή εποχή.

Η τέλεια απάρνηση του ΕΓΩ οικιοθελώς από τον άνθρωπο προς τον άνθρωπο προκειμένου να επιτευχθεί ενας σκοπός, ένας στόχος ένα ιδανικό. Η απάρνηση του ΕΓΩ στην αγάπη γιατί χωρίς αυταπάρνηση η αγάπη και ο έρωτας πεθαίνει. Ενώ ξέρουμε τι θέλουμε μοιάζει να μην ξέρουμε τι μπορούμε.. ...

Θέλουμε να μας αγαπάει απεριόριστα και όπως είμαστε, να αγαπάει τα λάθη μας, να αγαπάει τα καπρίτσια μας και όχι απλώς να ανέχεται το εγώ μας. Η ερωτική απαίτηση δεν συμβιβάζεται με το μέτριο, το μερικό το αποσπασματικό.....στοχεύει στη πληρότητα της σχέσης. Ο άλλος να δίνει προτού ζητήσεις, να είναι πάντα παράφορος, να μην είναι Ποτέ θλιμμένος η αδιάφορος.

Όλα αυτά τα θέλει ο καθένας για τον εαυτό του, και τα απαιτεί εν ονόματι του έρωτα για να καθίσει αργότερα τον άλλον στο σκαμνί, να του επιτεθεί να τον κατατροπώσει. Τι μπορούμε όμως? ?? Μπορούμε να απαρνηθούμε στον έρωτα για το καλό του αλλού? Μπορούμε να θυσιάσουμε την αγάπη για την εξέλιξη του συντρόφου μας?... είτε αυτή είναι επαγγελματική, κοινωνική, αισθηματική?????

Ναι. Όταν αγαπάμε ανιδιοτελώς... Όταν αγαπάμε αληθινά.. .. Όταν αγαπάμε άνευ συμφέροντος.... Όταν παραμερίσουμε το ΕΓΩ μας... Όταν αφήσουμε στην άκρη τον άκρατο εγωισμό μας Όταν η αγάπη δεν είναι ανάγκη.... Δεν υπάρχει έρωτας που να μην έχει περάσει από φάσεις θυσιαστικής αυταπάρνησης και ολοκληρωτικής αυτοπροσφοράς. Φάσεις που γίνονται όπλα της φύσης για να κερδίσεις τον άλλον, να τον κατέχεις.

Ο έρωτας είναι ή αμοιβαία θυσιαστικός ή σπαραγμός και ρήξη - συμβιβασμός δεν υπάρχει, γιατί ο συμβιβασμός και η ανοχή δεν συντηρεί τον έρωτα και την αγάπη. Το θαύμα της αγάπης και του έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων διαρκεί με καθημερινή αυταπάρνηση και αυτοπροσφορά.... Άραγε μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι που να φυλάξουν αυτό το θαύμα ?????

ΑΓΑΠΗ ♥ = ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ

ΕΡΩΤΑΣ♥ = ΕΓΩΙΣΜΟΣ

CAHYA

ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ - ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ - ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ