Η αναδρομή της Αφροδίτης στο διπλό - δυαδικό ζώδιο των Διδύμων βοηθάει στην προσέγγιση ξανά με την δίδυμη φλόγα, ένας όρος που χρησιμοποιείται στη μεταφυσική και στην αστρολογία.
Στον ανθρώπινο νου υπάρχει η σκέψη ότι οι ενώσεις των ανθρώπων είναι ένας τελειωτικός ορισμός μακροημέρευσης ως προς την επιλογή και την ουσία. Ότι αν βρει κάποιος την αδερφή του ψυχή ή τη δίδυμη φλόγα θα είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο. Αμ δε!
Το σύμπαν δεν ακολουθεί τις ανθρώπινες προσταγές και τους τελειωτικούς νόμους μια που το οτιδήποτε μεταβάλλεται και επαξιολογείται.
Οι αδερφές ψυχές μπορεί να είναι μέλη της οικογένειας, φίλοι, αλλά και πρόσωπα που θα συνδέονται ερωτικά. Είναι σαν μία σχέση που αγγίζει την καθημερινότητα καθώς συζητάμε εύκολα με τον άλλον και ανοιγόμαστε εύκολα στο πεδίο της ψυχής λειτουργώντας σαν αμφίδρομοι ψυχαναλυτές. Λειτουργεί δηλαδή και ως μία επούλωση πληγών για να υπάρχει μετάβαση στο μετά, στην κάθαρση και στην ανάπτυξη. Όλο αυτό δημιουργεί πόνο.
Οι δίδυμες Φλόγες είναι άτομα μόνο του αντίθετου φύλου. Ήταν ΕΝΑ όπου στην πορεία προς την ενσάρκωση έγινε ο διαχωρισμός. Αυτές οι ψυχές σε όλο τον κύκλο των ενσαρκώσεων ψάχνουν να βρουν ο ένας τον άλλο. Είναι αυτό που λέμε '' για πάντα ''.
Η πρώτη συνάντηση είναι καθοριστική μια που με την πρώτη ματιά μεταφέρεται η ενέργεια από τον έναν στον άλλον, μία μαγνητική έλξη που ενώνεται με σκοπό μία άλλη διάσταση. Εδώ κυριαρχεί το απόλυτο, το άμεσο, το ακριβές. Η ένταση της ένωσης ξεπερνά τη σωματική έλξη και αγγίζει τη '' συγκατοίκηση των ψυχών '' .
Αυτό που τους ενώνει είναι η πνευματική και εσωτερική ένωση που προέρχεται από την κοινή πορεία ως ΕΝΑ σε άλλες διαστάσεις.
Υπάρχει μία θεωρία που λέει ότι αυτό το ΕΝΑ υπάρχει στην πέμπτη διάσταση, στην πορεία όμως η μία ψυχή από τις δύο αποφασίζει να εξερευνήσει τις κατώτερες διαστάσεις. Κυρίως η πιο αδύνατη κατεβαίνει στην τέταρτη διάσταση, ύστερα στην τρίτη διάσταση και μπαίνοντας στο φυσικό κόσμο εξοκείλει από τον κόσμο της υπέρβασης και ακολουθεί το υλικό πεδίο. Η άλλη ψυχή την ακολουθεί παρότι νιώθει άβολα μια που νιώθει πιο έτοιμη, πιο δυνατή να παραμείνει σε παραπάνω διαστάσεις.
Η μετάβαση προς το κάτω σημαίνει οδυρμό. Αυτό την κάνει να διαφέρει από την αδερφή ψυχή μια που με τη δεύτερη μπορούμε να την συναντήσουμε στο φυσικό πεδίο πολλές φορές. Άνθρωποι που είτε παραμένουν κοντά μας για μας πάνε πιο πέρα στην ανάπτυξη, στην ωρίμανση, στο συναίσθημα, που άλλοτε έρχεται με εύκολο τρόπο άλλοτε με σημαντικά εμπόδια.
Η συμβίωση αυτή δεν συνυπάρχει με την ευκολία μια που σε αυτή τη σχέση λειτουργεί ως εξέλιξη της συνείδησης προς τις ανώτερες σφαίρες.
Η δίδυμη φλόγα είναι μία και μοναδική, δεν εισέρχεται κάτι άλλο ανάμεσα μια που ο κάθε άνθρωπος εμπεριέχει ένα δίδυμο. Η ένωση δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τους άλλους, ούτε να αγγίζει την ενέργειά της μία άλλη συχνότητα. Η μία δέχεται τη δόνηση της άλλης αφού εκπέμπουν στο ίδιο ενεργειακό πεδίο. Εδώ υπάρχει όμως το εξής πρόβλημα.
Η μία ψυχή που κατέβηκε πρώτη στην τρίτη διάσταση, στο φυσικό πεδίο, έχει βρει το δρόμο της ακολουθώντας το αστρολογικό της αποτύπωμα για παράδειγμα μπορεί να είναι παντρεμένη, σε ένα μοναστήρι, σε ένα ίδρυμα, σε μία χώρα πολύ διαφορετική από το συνηθισμένο πεδίο.
Αυτή η εντός γαίας πεδίου, διαιρούμενη δίνει ασυνέχεια. Ο χωρισμός της ψυχής από ένα γάμο γίνεται μόνο όταν επιθυμεί να έρθει σε επαφή με την άλλη σε αυτή την ενσάρκωση, ώστε να ολοκληρωθεί το συμβόλαιο που έχουν υπογράψει πριν την εισαγωγή τους στη γαία.
Αν δεν υπάρξει η απόλυτη ένωση τότε ενώνονται και χωρίζουν ξανά και ξανά μη μπορώντας να συμπορευτούν στην τρίτη διάσταση μια που η μία έχει κατέβει χωρίς τη θέλησή της για να συναντήσει την άλλη, δεν είναι βέβαιο λοιπόν ότι θα είναι μαζί.
Από τη μία υπάρχει μαγεία ότι συναντάς την δίδυμη φλόγα σου αλλά η μη παραίτηση της μιας ως προς τα κεκτημένα της δημιουργεί μία άγρια σύγκρουση.
Πράγματι αν συναντήσουμε τη δίδυμη φλόγα αυτό που θα ζήσουμε θα είναι συγκλονιστικό. Άλλοι την έχουν βρει, άλλοι δεν την έχουν βρει ακόμα. Αν την βρούμε μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα γιατί μπορεί να μην την έχουμε κοντά μας και να υπάρξει η έλλειψη.
Μια που ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του εντός του φυσικού πεδίου, γιατί αυτό λειτουργεί σε ένα κόσμο που εμπεριέχει την ύλη, τη νόηση. Το πιο σπουδαίο πεδίο στη γαία είναι το συναισθηματικό πεδίο που σχετίζεται με το τσάκρα της καρδιάς.
Όμως ο χρόνος του κάποτε θα επέλθει, είτε στην τωρινή ενσάρκωση, είτε στην επόμενη.
Οι ψυχές θα ξαναγίνουν ΕΝΑ. Γιατί όλα ξεκινούν από εκεί. Εκεί βασίζεται όλη η ύπαρξη. Μετά από εκεί υπάρχει η διάσπαση.
Ο χρόνος της συνάντησης είναι ακαθόριστος. Το σύμπαν γνωρίζει τον τόπο και ταυτόχρονα το χρόνο.
Ας το επικαλεστούμε. 

ΑΣΤΡΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ